Masz problem związany z uzależnieniem w rodzinie? Jesteś Dorosłym Dzieckiem Alkoholików lub osobą współuzależnioną? Czy zastanawiałeś/łaś się kiedyś jak można uwolnić się od tego ciężaru i zacząć cieszyć się własnym życiem?
Kiedy na terapię?
Nie każde Dorosłe Dziecko Alkoholików potrzebuje terapii. Natomiast jeśli ktoś doświadcza problemów emocjonalnych i ma trudności w relacjach międzyludzkich dobrze, aby sięgnął po wsparcie. Wychowanie w rodzinie alkoholowej wykształca pewne schematy zachowań i odczuć. One wtedy pomagały przetrwać ale obecnie zaburzają codzienne funkcjonowanie. Ponadto często historia dzieciństwa pisze scenariusz na dalsze życie i osoby DDA wiążą się z partnerami, którzy też są uzależnieni. Dorosłe Dzieci Alkoholików mogą zmagać się z obniżoną samooceną i nie wierzą we własne możliwości. Jednocześnie starają się być samowystarczalne i nadodpowiedzialne w relacjach z innymi. Często te relacje są trudne bo DDA mogą bać się bliskości i mieć trudność w docieraniu do własnych emocji i komunikowaniu ich.
Droga do zmiany
Pracuję z Dorosłymi Dziećmi Alkoholików oraz osobami współuzależnionymi. Pomagam im uporać się z nadmiernym poczuciem odpowiedzialności za swoich bliskich oraz z poczuciem winy. Chcę oddać im ich własne życie z ich własnymi decyzjami. Pragnę pokazać im, co jest rzeczywiście ich a co powinni zostawić swoim bliskim. Terapia osoby DDA obejmuje przyjrzenie się roli, jaką doświadczenia z dzieciństwa odegrały w kształtowaniu się jej osobowości, przekonań i zachowania. Następnie szuka się nowych rozwiązań w oparciu o zasoby klienta, jego rozumienie przeszłości i to, co osiągnął i kim jest dzisiaj. Kiedy klient dostrzega, że zmiany – nawet drobne – są możliwe, zaczyna wprowadzać je w życie – słowem, uczy się nowych sposobów funkcjonowania.
Czym przejawia się współuzależnienie
Współuzależnienie można opisać jako życie życiem osoby uzależnionej zarówno w sferze emocji jak i zachowań, z równoczesnym pomijaniem siebie. Osoba współuzależniona nie będzie dopuszczać do siebie faktów (mechanizm zaprzeczania – będzie powtarzać np.: „On pije bo lubi”). Będzie natomiast ratować osobę uzależnioną przed konsekwencjami jej postępowania. Jednocześnie osoba współuzależniona będzie doświadczać huśtawki emocjonalnej. Będzie doświadczać optymizmu i przekonania, że wszystko będzie dobrze ale też stanów depresyjnych i lęku. Osoby współuzależnione biorą na siebie nadmierną odpowiedzialność za funkcjonowanie rodziny, zmagają się z poczuciem winy i mają niską samoocenę.
Początek zmian w rodzinie
Idealnie byłoby gdyby na terapię trafiła zarówno osoba uzależniona jak też i jej partner/ka. Ale warto zawalczyć o siebie nawet jeśli druga strona nie jest jeszcze gotowa na zmianę. Można nawet założyć, że zmiana jednego członka rodziny zmieni dynamikę relacji z osobą uzależnioną. Czyjś nowy sposób funkcjonowania „zmusi” osobę uzależnioną do zmiany jej zachowania i interakcji. Niezwykle ważnym elementem terapii jest relacja terapeutyczna, bo to terapeuta będzie towarzyszył i wspierał klienta w trudach i radościach tej zmiany. Należy też być świadomym, że właśnie w relacji klient-terapeuta prawdopodobnie przejawią się trudne schematy klienta. Należy z nimi pracować i tym samym będzie to pierwszy etap zmian w funkcjonowaniu i odczuciach klienta.
Jeśli chcesz szerzej porozmawiać o tej problematyce, zapraszam Cię do kontaktu.